Εμένα, οι Φίλοι μου, Δεν είναι Μαύρα Πουλιά.
Είναι Λευκά Ψηλά & Περήφανα!
Στα Πόδια τους, έχουν Φωτιές & Στροβιλίζονται!!
Στα Χέρια τους κρατάνε ένα Τόξο & έναν Ζυγό.
Στο Λαιμό τους, κρέμεται ένας Σταυρός.
Ξύλινος!
Εμένα οι Φίλοι μου, μοιάζουν με Κεραυνοί.
Κόκκινοι!!
Κι άλλοτε, με Σύννεφα.
Πουπουλένια!
Άλλοτε πάλι, μοιάζουν με Βροχή.
Λυτρωτική!
Κι άλλοτε με Δράκοι Φτερωτοί, που 'χουν
Χρυσά Λέπια, στη Ράχη τους!!
Έμένα οι Φίλοι μου, μοιάζουν με Σιωπή.
Προφητική!
Κι άλλες φορές, με Μελωδίες που λικνίζονται
με την Πνοή του Ανέμου!
Εμένα οι Φίλοι μου, μοιάζουν με Όνειρα.
Χρωματιστά!!!
Και ίσως, Άπιαστα!!!
Εμένα, οι Φίλοι μου, δεν είναι Μαύρα Πουλιά.
Είναι Λευκά Ψηλά & Περήφανα!!!
